Kerkuil
Vroeger zagen de mensen deze mystieke vogel nog wel eens aan voor een spook. Hij komt vooral voor in het boerenlandschap, waar hij broedt in oude schuren of kerktorens.
Ze jagen in het donker op vooral veldmuizen. Ze komen elk jaar het liefst terug naar dezelfde plek om te broeden. Ze houden van open landschappen met hier en daar een bosje of houtwal.
Impact
Door strenge winters en bestrijdingsmiddelengebruik in de landbouw waren kerkuilen bijna uitgestorven in de jaren 60. Door het werk van vrijwilligers die nestkasten plaatsten bij boeren zijn ze er weer helemaal bovenop gekomen en zelfs van de rode lijst gehaald.
Toch heeft de kerkuil het nog niet makkelijk in Nederland. Door intensieve landbouw zijn er minder muizen. Doordat schuren steeds netter worden is voor hen ook steeds minder nestruimte. Ze worden veel aangereden omdat ze in wegbermen jagen. In een landschap met een gezonde populatie kerkuilen kunnen ze helpen met het voorkomen van muizenplagen.
Kom in actie
Er is bij de kerkuilenwerkgroep veel bekend over hoe je een goede nestgelegenheid voor de kerkuil kan creëren. En wil je een kerkuil helpen, help de veldmuis, zijn voornaamste dieet. Deze houdt van ruige gras begroeiing.
Besparing/korting
Kostenindicatie
Meer informatie
- Kerkuilenwerkgroep Nederland
- Informatie over de kerkuil op vogelbescherming.nl
Op Wikipedia
De kerkuil (Tyto alba) is een wijdverspreide uilensoort die bij voorkeur op zolders, in torens en kerken broedt. De soort wordt ook wel de gewone kerkuil genoemd, om hem te onderscheiden van andere soorten in zijn familie, de kerkuilen (Tytonidae). De kerkuil komt bijna overal ter wereld voor, behalve in de polen, woestijngebieden en bepaalde delen van Azië.
